سروش هشترود

یک گام بی‌کلام، برتر از صد خیال خام!حمزه‌علی نصیری | صدای معلم | ۱۴۰۲/۱۲/۲۰وزیر آموزش‌وپرورش در آیین اختتامیه دومین رویداد ملی ستاپ گفت: "اگر کاری کنیم سن دیپلم از ۱۸ به ۱۵ سالگی برسد و لیسانس را به ۱۸-۱۹ سالگی برسانیم و برای ۳ سالِ قبل از دبستان هزینه کنیم حتما کشور آیندۀ شکوه‌مندتری خواهد داشت".نمی‌دانیم آقای رضا مراد صحرایی با اینگونه اظهار نظرها در صدد سرپوش گذاشتن بر استیصال خویش در حل مشکلات انباشته آموزش و پرورش است و یا به دلیل نا آگاهی از مسائل اساسی آموزش و پرورش دچار گمراهی‌ست و گمان می‌کند به کشف تازه‌ای نایل شده است. ایشان گمان می‌کنند اگر کودکان سه سال زودتر به مدرسه بروند و سه سال زودتر لیسانس بگیرند، "حتماً کشور آیندۀ شکوه‌مندتری خواهد داشت". این گمان سست بنیان مانند این است که خیال کنیم اگر جنین‌ها شش ماهه متولد شوند، اگر نوزادان از دو ماهگی برخیزند و بنشینند، اگر کودکان از چهار ماهگی پهنه‌ی خانه را چهار دست‌وپا بپیمایند و از هفت ماهگی روی دو پا راه بروند و بدوند، اگر از ۸ ماهگی شروع به تکلم کنند و سخن بگویند، اگر از یک‌سالگی شیر مادر را کنار بگذارند و قیمه و آبگوشت بخورند، اگر...، می‌توانند از دو سالگی از فروشگاههای سر کوچه برای مامان‌ها خرید کنند و چند سال بعد هم نان‌آورِ خانه شوند.لازم است به ایشان و همفکران‌شان یادآوری شود که؛رشد طبیعی انسان (و هر زیستمند دیگری) مراحلی دارد که هر یک از این مراحل باید طی شود تا رفتاری از وی سر زنَد و یا او قادر به انجام کاری شود. این رشد طبیعی علاوه بر ایجاد و استحکام ساختارهای جسمی و افزایش توانمندی‌های مکانیکی و فیزیکیِ بدن، تکامل ساختارهای عصبی و ارتقاء قابلیت‌های مغزی را نیز در بر می‌گیرد.درست است که انسان امروزی به سروش هشترود...

بسمه تعالیدادستان محترم شهرستان پاکدشتسلام علیکماحتراماً ضمن آرزوی قبولی طاعات و عبادات در ماه مبارک رمضان به استحضار می‌رساند که بعد از تعیین تکلیف موضوع تملک ۵درصد حق‌السهم مسکونی شهرداری توسط دفتر تعاونی‌ مسکن فرهنگیان کوثر -که از طریق هیئت کارشناسان رسمی دادگستری انجام شد- شورای محترم شهر، نظر کارشناسی و مجوز شورا جهت اقدامات بعدی از جمله اعلام عمومی و دریافت وجوه از مالکین را (به ازای هر قطعه تقریباً ۸۷ میلیون و پانصدهزار تومان)، در مورخه ۲۶/۰۷/۱۴۰۲ به شهرداری محترم ابلاغ نموده است و جهت پرداخت این مبالغ از طرف مالکین تا تاریخ ۰۴/۱۲/۱۴۰۲ مهلت تعیین کرده است. به این ترتیب، این مهلت طبق قانون، به جای اینکه ۶ ماه باشد عملاً ۴ ماه تعریف شده است.که اولاً این مهلت ۴ ماهه جهت تأمین و پرداخت این مبالغ -که برای بسیاری از مالکین، واقعاً مبلغ هنگفتی است- کافی نبوده است. ثانیاً عده‌ای از مالکین هنوز هم از این موضوع مطلع نبوده و نیستند. ثالثاً مالکین محترم به عنوان محکومین به پرداخت این بدهی طبق قانون حق دارند از تاریخ دریافت خبر، ۶ ماه فرصت داشته باشند که ادای دین کنند. لذا شهرداری محترم پاکدشت در اقدامی‌ منصفانه، تاریخ مجوز شورای اسلامی شهر را که طی نامه شماره ۱۴۵۴ مورخ ۲۶/۰۷/۱۴۰۲ به شهرداری ابلاغ شده، ملاک عمل قرار داده و پایان مهلت شش ماهه را طی نامه شماره ۴۰۴۶۸ مورخه ۲۴/۱۱/۱۴۰۲ ، تاریخ ۲۷/۰۱/۱۴۰۳ تعیین و به شهرداری منطقه دو اعلام نموده و این مهلت، به مالکین محترم نیز اطلاع رسانی شده است.علیهذا شورای اسلامی شهر علیرغم تأخیر و تعلل ۲ ماهه در ابلاغ مجوز به شهرداری، با تصمیم شهرداری مبنی بر تعیین پایان مهلت ۶ ماهه به تاریخ ۲۷/۰۱/۱۴۰۳ مخالفت کرده و طی نامه‌ای به تاریخ ۱۶/۱۲/۱۴۰۲ و سروش هشترود...

مشی عام در آینه‌ی آمار و ارقام؛(بروز آوری و باز نشر) ۱۴۰۲/۱۱/۱۲ پایان سلطنت و آغاز جمهوریت در ایران، با انقلاب ۵۷ محقق و مردم در فروردین ۵۸ با حضور در پای صندوق‌های رأی، در حالیکه به استقلال و آزادی می‌اندیشیدند، به استقرار نظام جمهوری اسلامی رأی دادند.همان نظامی که به نظر می‌رسید می‌تواند رویاهای تاریخی ملت ایران را به واقعیت تبدیل و آرمانهای ملی و دینیِ دیرینش را برآورده سازد. عنوانها علی‌القاعده معرِّف محتوا و چکیده‌ی آرمانها و نماد ادعاها هستند؛ اینجا جمهوریت، نُرم پذیرفته شده‌ی حکومت در عرصه‌ی جهانی، و اسلامیت، ارضا کننده‌ی ذائقه‌ی اعتقادی طیف وسیعی از جماعت ایرانی‌ست. ایرانیان بر همین مبنا از آن زمان تاکنون علاوه بر انتخابات محلی (مانند انتخابات شوراهای شهر و روستا)، ۲۹ بار در سطح ملی و استانی و شهرستانی در پای صندوق‌های رأی حاضر و هر بار، برای فردایی بهتر دست به انتخاب زده‌اند؛ ۱۳ دوره انتخابات ریاست جمهوری، ۱۲ دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی و ۶ دوره انتخابات مجلس خبرگان رهبری. عامه‌ی مردم در دهه‌ی اول این نظام نوپا، به تأثیر رأی خود در سرنوشت مملکت اعتقاد و به کارگزاران نظام اعتماد دارند و در تمامی فراخوان‌های انتخاباتی در صحنه حاضر و آرای خود را به صندوق‌ها می‌ریزند. جهت‌گیری آراء در این دوران، ایجابی‌ و انتخاب میان "خوب و خوبتر" و "توانا و تواناتر" و "صالح و اصلح" است و کسی به رأی سلبی یا انتخاب میان بد و بدتر نمی‌اندیشد. هم‌سویی مردم با ارکان نظام در این دوران قابل لمس است. مردم، شکافی بین خود و مسئولین متصور نیستند و مغایرتی بین قول و فعل دولتمردان و حکمرانان نمی‌بینند. هنوز واژه‌های سلب و ایجاب و نظارت استصوابی و مهندسی انتخابات به ادبیات انتخابات وارد نشده سروش هشترود...